Praca jest jedną z grafik większego kilkuletniego cyklu (Post...), w którym podejmuję refleksję nad spuścizną awangardy i międzywojennej nowoczesności/moderny. Interesuje mnie przede wszystkim naiwny etos i wiara w to, że sztuka może „przezwyciężyć historię”, a potem także okoliczność, że w Niemczech i Związku Sowieckim powstały dwa najbardziej brutalne reżimy totalitarne XX wieku.

Animacja Ewy Jaworskiej nieświadomie nawiązuje do estetyki Bauhausu, zmieniła skalę i przesunęła grafikę na rodzaj fikcyjnej architektury.

Grafika: Zbyněk Janáček

Animacja: Ewa Jaworská

Dźwięk: Andrea Uváčiková

01

Post Suprematismus Motion

02

Widze Cie, Czechu

Praca, pierwsza z dyptyku zwraca się w stronę czeskiej literatury i w sposób bardzo subiektywny i wrażeniowy, przybliża elementy związane z prozą oraz postacią wybitnego czeskiego pisarza Bohumila Hrabala. Pojawia się w niej postać kota, artysta był wielkim miłośnikiem kotów, przyroda, ukazana w symbolicznej formie, piwo, ulubiony napój artysty. W Pradze do tej pory funkcjonuje kultowa już piwiarnia U Zlatého Tygra miejsce nierozerwalnie związane z sylwetką Hrabala. 

Bohumil Hrabal to wybitny czeski artysta, bardzo dobrze znany w Polsce. Był to człowieka o wielkim umyśle, wnikliwy obserwator dnia codziennego, miłośni zwierząt i dobrego czeskiego piwa. 

 Jan Drozd w stworzonej animacji operuje dynamicznym ruchem, parawanową przestrzenią, wielopłaszczyznowością oraz dowcipem, tak ważnym w czeskim postrzeganiu rzeczywistości.

Grafika: Kaja Renkas

Animacja: Jan Drozd

Dźwięk: Adrian Robak

03

Puls Życia I

Praca powstała pod wpływem obserwacji ogromnej ilości ściętych drzew ułożonych w sterty. Przekrój pnia wiele mówi o życiu drzewa i warunkach wzrostu, słoje pokazują wiek a czasem można zaobserwować inne wydarzenia które miały miejsce w poszczególnych latach. Są rodzajem zapisu historii życia i umierania. Drzewa umierają powoli, ten proces trwa jeszcze długo po ścięciu, zmienia się kolor komórek i słoi.

Koliste ruchy animacji i zanikające kręgi opisują ten właśnie proces.

Podstawą do obu animacji była grafika Małgorzaty Łuszczak ukazująca przekrój drzewa.
Inspiracja pracy były buki, które porastają beskidzkie lasy. Od nich wzięła się srebrzystobiała kolorystyka.
Grafiki pt. „Puls Życia I i II” są interpretacją graficzną zapisu wybranej konkretnej grupy drzew, które w trakcie z jednych wycinek zostały „zgładzone” .
Było to miejsce wielokrotnie odwiedzane przez Małgorzatę Łuszczak w trakcie spacerów po górach. To był wspaniały widok, piękne i zdrowe drzewa.

Warstwa muzyczna obu animacji powiązana jest ściśle z rytmiką obrazu, która narzuca tempo, w którym flet, klarnet oraz fagot realizują zapis nutowy. W połączeniu z subtelną jednorodnością brzmienia instrumentów dętych drewnianych, elementy ścisłej polifonii korespondują z kolorystycznym minimalizmem animacji. Wraz ze stopniowym rozświetlaniem kolistej narracji obrazu, zmienia się również dynamika muzyki oraz jej wewnętrzna pulsacja. Synchronicznie, w połączeniu z ruchem zarysu gałęzi drzewa wyłaniających się z kolistej poświaty, zmieniają się również rejestry instrumentów oraz intensywność ich brzmienia.

Grafika: Małgorzata Łuszczak

Animacja: Andrea Uváčiková

Dźwięk: Małgorzata Kaniowska

04

Black Hole III

Praca, w sposób abstrakcyjny zwraca uwagę na temat istnienia naszego świata, w szerszym kontekście, jako jednego z elementów struktury budującej cały wszechświat. Pewne zależności funkcjonują podobie w całym kosmosie, fizyka jest przewidywalna, pewne zdarzenia po sobie następują w ramach matematycznych oraz biologicznych wzorców. Nasz świat postrzegany jest jako jeden z elementów tej złożonej struktury. Inne jednak składowe wszechświata, takie jak na przykład czarne dziury działają zupełnie inaczej, wyznaczają granice bez powrotu dla wszystkiego, bez wyjątku, łącznie z naszymi wyobrażeniami o świecie. Ta zdefiniowana powierzchnia nazywana horyzontem zdarzeń, z kosmicznej perspektywy pochłania całkowicie światło trafiające w horyzont, nie odbijając niczego. Czarnych dziur nie można obserwować bezpośrednio, o ich obecności wnioskuje się na podstawie ich oddziaływania z otaczającą materią oraz światłem. Nic nie działa tam wedle zasad znanego nam świata. Wiele jest takich obiektów. To sprawia, że pokorniejemy i uświadamiamy sobie swoje miejsce w tej złożoności. 

Andrea Uváčiková w stworzonej animacji operuje minimalistycznym językiem, który idealnie odpowiada zastanemu obrazowi, nie przeszkadza, nie stanowi konkurencji, jednocześnie otwiera kompozycyjne ramy całego przedstawienia. Artystka dynamiczny ruch głównego elementu zderza ze statycznym tłem pozostałych składowych obrazu.

Grafika: Katarzyna Kroczek

Animacja: Andrea Uváčiková

Dźwięk: Jan Drozd

Prace pierwotnie stworzone jako grafika cyfrowa ożyły z dodatkiem dźwięku i animacji, które można odtwarzać na telefonie dzięki aplikacji współpracującej z rozszerzoną rzeczywistością. Do każdej pracy współtworzyli autorzy grafiki, animacji i dźwięku w mieszanych czesko-polskich zespołach.

Nasze doświadczanie świata jest zapośredniczone, przekazywane, pozorne, zadziwia prędkością i ujęciem, ale jest również manipulowane, co w ostatnich latach, przez wkroczenie postfaktycznego społeczeństwa nabywa kolejnego, niespodziewanego rozmiaru. Obraz świata możliwy do zweryfikowania w sposób pozytywistyczny skończył się na dobre a inne drogi poznania są właśnie podaniem w wątpliwość i marginalizacją jakichkolwiek sensownych wartości poprzez zalanie ich nadmiarem danych, najczęściej wizualnego charakteru. Ta nowa mitologia, posługując się nowymi schematami i wzorcami, stopniowo wypiera stare narracje, a lekturę tych współczesnych problematyzuje głównie dlatego, że już z definicji odrzucamy, aby to właśnie same media pośredniczyły. 

Grafika: Marek Sibinský

Animacja: Iwona Pomianowska

Dźwięk: Adrian Robak

R!R

05

06

Widze Cie, Czechu 2

Praca, druga z dyptyku zwraca się w stronę czeskiej literatury i w sposób bardzo subiektywny i wrażeniowy, przybliża elementy związane z prozą oraz postacią wybitnego czeskiego pisarza Franza Kafki.

Grafika: Kaja Renkas

Animacja: Iwona Pomianowska

Dźwięk: Adrian Robak

07

Puls Życia II

Praca powstała pod wpływem obserwacji ogromnej ilości ściętych drzew ułożonych w sterty. Przekrój pnia wiele mówi o życiu drzewa i warunkach wzrostu, słoje pokazują wiek a czasem można zaobserwować inne wydarzenia które miały miejsce w poszczególnych latach. Są rodzajem zapisu historii życia i umierania. Drzewa umierają powoli, ten proces trwa jeszcze długo po ścięciu, zmienia się kolor komórek i słoi.

Grafika: Małgorzata Łuszczak

Animacja: Andrea Uváčiková

Dźwięk: Małgorzata Kaniowska